Zygmunt Jan Rumel
Zygmunt Jan Rumel

ŻYWE SREBRO

(W pamiętniku Marysi Janeckiej)

Na tej białej karteczce
Srebrny kwili strumyczek,
Niby sen w kolebeczce –
Niby w wodzie kamyczek.

Kropelkami literek
Biała białość szeleści –
Płynie strumyk-papierek,
Ledwie w sobie się mieści.

Srebro bielą przelewa
Żywe srebro pisania –
I do siebie sam śpiewa
Papierkowe śpiewania.

I do siebie sam kwili,
Niby sen w kolebeczce –
I literki z snem myli –
Na tej białej karteczce.

Wiersz jak srebro jest żywy
Strumyk srebra prawdziwy.

 

(listopad 1941)