Zygmunt Jan Rumel
ŻYWE SREBRO
(W pamiętniku Marysi Janeckiej)
Na tej białej karteczce
Srebrny kwili strumyczek,
Niby sen w kolebeczce –
Niby w wodzie kamyczek.
Kropelkami literek
Biała białość szeleści –
Płynie strumyk-papierek,
Ledwie w sobie się mieści.
Srebro bielą przelewa
Żywe srebro pisania –
I do siebie sam śpiewa
Papierkowe śpiewania.
I do siebie sam kwili,
Niby sen w kolebeczce –
I literki z snem myli –
Na tej białej karteczce.
Wiersz jak srebro jest żywy
Strumyk srebra prawdziwy.
(listopad 1941)